Over Pieter

Geboren Achterhoeker
Pieter is geboren in 1993 in een prachtig Achterhoeks dorpje. Hij vond van kinds af aan muziek en eten fantastisch en stiekem jatte hij met een glimlach het beslag bij zijn moeder uit de kom. Al snel ontdekte hij de grammofoonplaat en de CD en al snel deed hij menig CD speler en platenspeler overslaan zoals dat toen nog weleens gebeurde als het apparaat werd aangestoten of er een klap op gegeven werd. Met een pracht kind als Pieter gebeurde dit dus! Tijdens de house plaatjes, maar ook de andere Top 40 liedjes danste hij op zijn manier mee met volle pret. Mama of papa zette de muziek harder en het feest was geopend. Hij ontdekte toen hij wat ouder was de gitaar en is erop gaan spelen. Van zijn oma en opa kreeg Pieter voor zijn tiende verjaardag zijn eigen gitaar waar hij vervolgens les op ging volgen bij een ervaren muziekdocent. Met zijn moeder die ook getalenteerd gitaarspeelster is hebben ze eigen liedjes opgenomen en zelfs uitgebracht.

Muziektalent
Het hele dorp kende het duo Pieter en zijn moeder. Met zijn broer ging hij naar de muziekvereniging omdat hij ook wilde leren drummen, en dit tevens met succes! De beide broers drumden zo succesvol dat het hele ouderlijk huis vaak genoeg stond te schudden. Lopen op straat, concert hier en daar, ze waren overal met hun talent te vinden. Het hele gezin was lid van de grote succesvolle muziekvereniging. Ook wel fanfare genoemd. Jarenlang enthousiasme begon af te nemen toen de computer in huis kwam. Wauw! Dát was voor Pieter een fantastisch ding… Een ding waarmee je spelletjes kunt spelen, tekstverwerken, tekenen en het ding zelfs nog kunt programmeren. Dát was op één oogwenk interessanter geworden. Nu kwam Pieter voor een moeilijk punt te staan. Gaat hij zijn hobby met de computer voortzetten of blijft hij succesvol en geliefd in de muziek?! Ondanks dat probeerde hij eerst allebei.

Gezelligheid
Pieter had veel vriendjes en vriendinnetjes. Elke week kwamen ze op bezoek en de pret was groot! Samen zwemmen, voetballen, basketballen, winkelen en als ze van hun ouders mochten naar de bioscoop. Binnen speelden ze een uurtje op de computer en later kwam daar chatten op het internet bij. Elk jaar was er jeugdkamp van de jeugd van de muziekvereniging. Dat was hét evenement voor de jeugd om naar uit te kijken. Er waren allerlei leuke activiteiten en Pieter met zijn broer waren altijd de beste met ‘wedstrijdjes’ wie het beste een bepaald muziekinstrument kon spelen. Al met al een superleuk leventje en dat was ook op Pieter ’s gezicht af te lezen. Totdat hij naar de middelbare school ging… Een opleiding ICT leek hem wel wat, terwijl hij met zijn drum en gitaar beroepsmuzikant kon worden. Hij had het voor het kiezen: werd het drum, gitaar, beiden of ging hij voor een vak als zanger met zijn prachtig zachte gitaarsnaar… Voor hem werd de computer de toekomst, dacht hij.

Muziek vs ICT
Zijn ouders praatten en praatten met hem, want hij is immers zo ’n enorm muziektalent! Als hij de keuze voor muziek zou maken wachtte hem een kleurrijke toekomst. Tóch bleef Pieter bij z ’n besluit. Hij wilde ICT ‘er worden en dat moesten zijn ouders accepteren. Nadat dat nog eens is bevestigd begon Pieter aan zijn ICT opleiding en wat vond hij het interessant. Hij werd veel ervaring rijker en al snel sleutelde hij aan computers, laptops, telefoons en alles wat met computers te maken had. Ook hierin bleek hij inderdaad een talent te zijn! De eerste dagen van zijn opleiding merkte hij al wel wat vreemde dingen op… Net alsof ze hem vreemd vonden. ‘Dat is een leugen’, zeiden zijn ouders, maar helaas was het geen leugen. Even later begon het pesten op allerlei manieren. Het één gemener dan het ander. Van een leuke, vrolijke jongen veranderde hij in een paar maanden tijd naar een wrak… Het pesten duurde jaren, maar Pieter wilde zijn ICT opleiding niet laten schieten en hij wilde zijn ouders er niet teveel mee lastigvallen. Af en toe sloeg hij er op school op los, maar dat pikten de pesters niet…

Pesten
Diverse keren werd hij buiten school opgewacht en kwam hij met bloedneuzen en blauwe ogen thuis. Dingen werden van hem gestolen zoals zijn dure horloge dat hij van zijn opa heeft gekregen. Ze trokken het van z ’n pols en dat was wel het grootste dieptepunt in zijn leven. Een aandenken aan zijn opa is helemaal weg… Het horloge is nooit meer teruggevonden. Pieter ’s ouders gingen meerdere keren naar de school om verhaal te halen en hopende dat ze wat aan het pestgedrag zouden doen, maar helaas… Het schoolhoofd en veel andere docenten hadden een metalen plaat voor hun hoofd. Toch moest en zal Pieter zijn opleiding afmaken en met veel moeite deed hij dat… Diverse gesprekken met de psycholoog hielpen niet meer, want de depressie waarin Pieter zat werd alleen maar dieper en dieper… Niemand wilde hem helpen, niemand mocht hem en hij stond er alleen voor. Het hield maar niet op! Pieter was Pieter niet meer… Hij werd steeds afstandelijker en de muziek? Daar was helemaal niets meer van over! Elke dag was weer een verzet wat hij de éne keer kon winnen, maar de andere keren verloor hij.

Sociaal
Zijn leven was niets meer, behalve de ICT. Daaraan hield hij zich vast. Programmeren, websites maken en sleutelen. Zijn ouders hadden enorme zorgen en zochten naar meer hulp. De pesterijen vonden ook privé plaats en zelfs zijn vrienden werden tegen hem gezet. Er deugde toch helemaal niets meer van Pieter?! Het duurt niet lang of hij raakt veel vrienden kwijt. Op enkele na. Want zij kennen Pieter vanaf de basisschool en ervoor. Zij wisten dat hij dat nooit zou doen. Met dat groepje vrienden ging hij bijna elke zaterdagavond uit naar de uitgaansgelegenheid waar gelukkig bijna nooit iemand van de pesters kwam. Ondanks alles was dat Pieter ’s sociale genotavondje. Hij zag er genoeg leuke meisjes en zou er graag een gesprekje mee willen voeren of zelfs dansen… Maar hij was niet goed genoeg, vond hij! Diverse meisjes probeerden hem op een leuke spontane manier te benaderen, maar Pieter durfde er niets op uit te doen en reageerde een beetje bot zodat ze vanzelf wel weer wegliepen. Ook z ’n vrienden probeerden een beetje te pushen, maar dat werkte averechts. En zo gleed Pieter gedurende de tijd steeds verder naar beneden…

Geslaagd, maar dan?!
Uiteindelijk slaagde hij voor z ’n examen ICT. Met goede cijfers heeft hij een mooie opleiding, maar een dramatische, heftige periode afgerond. Omdat Pieter ziek was tijdens de diploma-uitreiking heeft hij het later op school opgehaald en kreeg hij van zijn mentor een warme felicitatiehand. Met zijn ouders liep hij de school uit en toen waren er nog mensen die hem uitjoelden… Het zit erop! Maar Pieter ’s leven is kapot. De jaren die erop volgden bestonden uit depressie, zware depressie, tijdelijke opnames, maar ook mooie dingen met familie en vrienden. Er werd alles op alles gezet om hem weer op het juiste pad te krijgen, maar dat verliep heel, heel erg moeizaam! Op een dag kreeg Pieter een baan aangeboden bij een computerwinkeltje in zijn eigen woonplaats. Het ging een paar dagen goed, totdat de bom barstte met één van de klanten. Pieter ging enorm door het lint en werd door de politie afgevoerd. Hij moest een nachtje in de cel doorbrengen en toen hij weer thuis kwam bij zijn ouders was hij leeg… Helemaal leeg… Er leek niets meer in dat hoofd te zitten. Het enige wat hij tegen zijn ouders kon zeggen was ‘ze hebben me waar ze me wilden hebben…’

Hoog sensitief, verdrietig maar ook ‘stief’
Na uitgebreid onderzoek blijkt dat Pieter hoog sensitief is. Waarschijnlijk is dat ook de reden dat hij zo is gepest. Hij is erg gevoelig en dat zien medemensen vaak maar al te goed! Ondanks dit allemaal is hij alles kwijt! Behalve zijn zorgzame ouders en zijn computer… Waar hij momenteel alleen op gamet! Dag in, dag uit zit hij te gamen en verder lijken zijn interesses nergens meer in te zitten. Zijn gitaar staat nog steeds op zijn kamer, maar is al jaren niet meer bespeeld. En het contact met zijn vrienden? Dat is héél minimaal! Uitgaan doet hij momenteel niet meer. Hij slijt zijn dagen achter de computer of de TV. Met weinig geld omdat hij niet werkt, zonder ook maar enig uitzicht, zonder toekomstvisie… Arme Pietertje! Arme jongen… Het verhaal begint hier. De fijn ‘besnaarde’ jongeman moet proberen om zijn leven weer op de rit te krijgen.